- spółkować
- spółkować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, spółkowaćkuję, spółkowaćkuje {{/stl_8}}{{stl_7}}'mieć stosunek seksualny; kopulować' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
spółkować
Look at other dictionaries:
spółkować — ndk IV, spółkowaćkuję, spółkowaćkujesz, spółkowaćkuj, spółkowaćował «mieć stosunek płciowy» … Słownik języka polskiego
kopulować — ndk IV, kopulowaćluje, kopulowaćował «łączyć się w akcie płciowym; spółkować» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
łączyć — ndk VIb, łączyćczę, łączyćczysz, łącz, łączyćczył, łączyćczony 1. «spajać, wiązać w całość» Kanał łączy morze z jeziorem. Łączyła ich przyjaźń. Łączyć przyjemne z pożytecznym. ◊ Nic nas z sobą nie łączy «jesteśmy dla siebie obcy, żadne sprawy,… … Słownik języka polskiego
spółkowanie — n I rzecz. od spółkować … Słownik języka polskiego
kopulować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kopulowaćluję, kopulowaćluje {{/stl 8}}{{stl 7}} odbywać stosunek płciowy; spółkować <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
